เมื่อนะบีนุ่งผ้าอาอิชะฮ์และรู้สึกอายอุษมาน

[L-umar]

เมื่อนะบีนุ่งผ้าอาอิชะฮ์และรู้สึกอายอุษมาน

หนังสือซอฮิ๊ฮ์มุสลิม  หะดีษที่   6363   บันทึกว่า

أَنَّ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- وَعُثْمَانَ حَدَّثَاهُ

แท้จริงท่านหญิงอาอิชะฮ์ภรรยาของท่านนะบี(ศ)กับท่านอุษมาน ทั้งสองได้เล่ามันว่า

أَنَّ أَبَا بَكْرٍ اسْتَأْذَنَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَهُوَ مُضْطَجِعٌ عَلَى فِرَاشِهِ لاَبِسٌ مِرْطَ عَائِشَةَ فَأَذِنَ لأَبِى بَكْرٍ وَهُوَ كَذَلِكَ فَقَضَى إِلَيْهِ حَاجَتَهُ ثُمَّ انْصَرَفَ

ท่านอะบูบักรได้ขออนุญาตต่อท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)เข้ามาพบ ในสภาพที่ท่านนอนเอนกายอยู่บนที่นอนของท่าน  ท่านนุ่งผ้าของท่านหญิงอาอิชะฮ์  ท่านอนุญาตให้ท่านอะบูบักรเข้าพบในสภาพที่ท่านอยู่เช่นนั้น จนเขาจัดการธุระของเขากับท่านเสร็จจากนั้นเขาก็กลับออกไป

ثُمَّ اسْتَأْذَنَ عُمَرُ فَأَذِنَ لَهُ وَهُوَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ فَقَضَى إِلَيْهِ حَاجَتَهُ ثُمَّ انْصَرَفَ

ต่อจากนั้นท่านอุมัร(ได้ขออนุญาตต่อท่านรอซูลุลเข้ามาพบ) ทานอนุญาตให้เขาเข้ามา และท่านอยู่ในสภาพเช่นนั้น จนเขาจัดการธุระของเขากับท่านเสร็จจากนั้นเขาก็กลับออกไป

قَالَ عُثْمَانُ ثُمَّ اسْتَأْذَنْتُ عَلَيْهِ فَجَلَسَ وَقَالَ لِعَائِشَةَ « اجْمَعِى عَلَيْكِ ثِيَابَكِ ». فَقَضَيْتُ إِلَيْهِ حَاجَتِى ثُمَّ انْصَرَفْتُ

ท่านอุษมานเล่าว่า  ต่อจากนั้นฉันได้ขออนุญาตต่อท่าน(เข้ามาพบท่านรอซูล) แล้วท่านลุกขึ้นมานั่ง และท่านกล่าวกับอาอิชะฮ์ว่า  เธอจงมารวบรวมผ้าของเธอไปเถิด   ฉัน(อุษมาน)ได้จัดการธุระของฉันกับท่านจนเสร็จ จากนั้นฉันได้กลับออกไป

فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا لِى لَمْ أَرَكَ فَزِعْتَ لأَبِى بَكْرٍ وَعُمَرَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا كَمَا فَزِعْتَ لِعُثْمَانَ

ท่านหญิงอาอิชะฮ์ได้กล่าวว่า  โอ้ท่านรอซูลุลลอฮ์  ทำไมฉันไม่เห็นท่านให้ความสำคัญต่อท่านอะบูบักรและท่านอุมัรเหมือนที่ท่านให้ความสำคัญกับท่านอุษมานเลย ?

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « إِنَّ عُثْمَانَ رَجُلٌ حَيِىٌّ وَإِنِّى خَشِيتُ إِنْ أَذِنْتُ لَهُ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ أَنْ لاَ يَبْلُغَ إِلَىَّ فِى حَاجَتِهِ »

ท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)ตอบว่า
แท้จริงอุษมานนั้นเป็นคนขี้อาย และฉันเกรงว่า ถ้าฉันอนุญาตให้เขาเข้ามาพบในสภาพเช่นนั้น ก็คงจะมาไม่ถึงยังฉันแน่ในธุระของเขา

ในหนังสือซอฮิ๊ฮ์มุสลิม  หะดีษที่   6362   บันทึกว่า

أَنَّ عَائِشَةَ قَالَتْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مُضْطَجِعًا فِى بَيْتِى كَاشِفًا عَنْ فَخِذَيْهِ أَوْ سَاقَيْهِ فَاسْتَأْذَنَ أَبُو بَكْرٍ فَأَذِنَ لَهُ وَهُوَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ فَتَحَدَّثَ ثُمَّ اسْتَأْذَنَ عُمَرُ فَأَذِنَ لَهُ وَهُوَ كَذَلِكَ فَتَحَدَّثَ ثُمَّ اسْتَأْذَنَ عُثْمَانُ فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَسَوَّى ثِيَابَهُ - قَالَ مُحَمَّدٌ وَلاَ أَقُولُ ذَلِكَ فِى يَوْمٍ وَاحِدٍ - فَدَخَلَ فَتَحَدَّثَ فَلَمَّا خَرَجَ قَالَتْ عَائِشَةُ دَخَلَ أَبُو بَكْرٍ فَلَمْ تَهْتَشَّ لَهُ وَلَمْ تُبَالِهِ ثُمَّ دَخَلَ عُمَرُ فَلَمْ تَهْتَشَّ لَهُ وَلَمْ تُبَالِهِ ثُمَّ دَخَلَ عُثْمَانُ فَجَلَسْتَ وَسَوَّيْتَ ثِيَابَكَ فَقَالَ « أَلاَ أَسْتَحِى مِنْ رَجُلٍ تَسْتَحِى مِنْهُ الْمَلاَئِكَةُ ».

รายงานนี้ระบุว่า  ท่านนะบี(ศ)นอนเปิดขาอ่อนทั้งสองของท่านหรือหน้าแข้งของท่านและให้ท่านอะบูบักรกับท่านอุมัรเข้ามาพบในสภาพนั้น  แต่พอท่านอุษมานเข้ามาพบ ท่านนะบีก็ลุกขึ้นนั่งเอาผ้าปิดหน้าขา
เมื่อท่านหญิงอาอิชะฮ์ถามถึงสาเหตุว่าทำไมจึงทำเช่นนั้น  ท่านก็ตอบว่า จะไม่ให้ฉันละอายได้อย่างไรจากคนที่มลาอิกะฮ์ยังอายเขา

ในหนังสือซอฮิ๊ฮ์บุคอรี  หะดีษที่   3695   บันทึกว่า

أَنَّ النَّبِىَّ - صلى الله عليه وسلم - كَانَ قَاعِدًا فِى مَكَانٍ فِيهِ مَاءٌ ، قَدِ انْكَشَفَتْ عَنْ رُكْبَتَيْهِ أَوْ رُكْبَتِهِ ، فَلَمَّا دَخَلَ عُثْمَانُ غَطَّاهَا

ท่านนะบี(ศ)นั้นนั่งอยู่ในที่หนึ่งในนั้นมีน้ำ  หัวเข้าทั้งสองของท่านเปิดออก  แต่พอท่านอุษมานเดินเข้ามา ท่านนะบีก็ปิดมัน

คำถามสำหรับวาฮาบี

1.นี่คือหะดีษของพวกอุมัยยะฮ์ใช่ไหมที่รายงานหะดีษในเชิงตำหนิท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)เพื่อยกย่องสถานะภาพหัวหน้าของพวกเขา
2.ตกลงท่านรอซูล(ศ)นอนเอนกายอย่างไม่ละอายท่านอะบูบักรกับท่านอุมัรใช่ไหม แต่ท่านรอซูล(ศ)กลับมารู้สึกละอายกับท่านอุษมานหรือ

[L-umar]

วาฮาบี  -   ตำหนินะบี(ศ)กล่าวถึงนะบีเสียๆหายๆ  กล่าวได้  


แต่ห้ามแตะต้องซอฮาบะฮ์เด็ดขาด   นั่นแหล่ะวาฮาบีอุมะวีย์