ดะลีลฮะดีษอาชูรอ บันทึกโดยเชคตูซี่ย์

[L-umar]

หลักฐานเรื่องราวเกี่ยวกับการจัดมัจลิสอาชูรอ  เพื่อรำลึกถึงวีรกรรมของท่านอิม่ามฮูเซน  อะลัยฮิสสลาม   ที่ค่อนข้างครอบคลุมทุกประเด็นทุกขบวนความนั้น

เราสามารถนำฮะดีษที่มีสายรายงานซอฮิฮ์บทนี้มาอ้างอิงได้  ซึ่งมันถูกบันทึกอยู่ใน

หนังสืออะมาลี  โดยเชคตูซี่   หน้า  161-162  หะดีษที่ 268

เชค อะบู ญะอ์ฟัร อัตตูซี่ย์ รายงาน


روي أبو جعفر محمد بن الحسن (الشيخ)الطوسي : حدثنا محمد بن محمد(بن النعمان اي الشيخ المفيد)، قال حدثنا أبو القاسم جعفر بن محمد بن قولويه ، قال حدثني أبي، قال حدثني سعد بن عبد الله، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن الحسن بن محبوب الزراد، عن أبي محمد الأنصاري( عَبْدُاللَّه بنُ حمّادالأنْصاريُّ)، عن معاوية بن وهب، قال :



كنت جالسا عند جعفر بن محمد (ع) إذ جاء شيخ قد انحنى من الكبر، فقال السلام عليك و رحمة الله و بركاته. فقال له أبو عبد الله و عليك السلام و رحمة الله و بركاته، يا شيخ ادن مني، فدنا منه فقبل يده فبكى، فقال له أبو عبد الله(ع) و ما يبكيك يا شيخ قال له يا ابن رسول الله، أنا مقيم على رجاء منكم منذ نحو من مائة سنة، أقول هذه السنة و هذا الشهر و هذا اليوم، و لا أراه فيكم، فتلومني أن أبكي قال فبكى أبو عبد الله (ع) ثم قال يا شيخ، إن أخرت منيتك كنت معنا، و إن عجلت كنت يوم القيامة مع ثقل رسول الله (ص). فقال الشيخ ما أبالي ما فاتني بعد هذا يا ابن رسول الله. فقال له أبو عبد الله (ع) يا شيخ، إن رسول الله (ص) قال إني تارك فيكم الثقلين ما إن تمسكتم بهما لن تضلوا كتاب الله المنزل، و عترتي أهل بيتي، تجي ء و أنت معنا يوم القيامة. قال يا شيخ، ما أحسبك من أهل الكوفة. قال لا. قال فمن أين أنت قال من سوادها جعلت فداك. قال أين أنت من قبر جدي المظلوم الحسين (ع) قال إني لقريب منه. قال كيف إتيانك له قال إني لآتيه و أكثر. قال يا شيخ، ذاك دم يطلب الله (تعالي) به، ما أصيب ولد فاطمة و لا يصابون بمثل الحسين (ع) و لقد قتل (ع) في سبعة عشر من أهل بيته، نصحوا لله و صبروا في جنب الله، فجزاهم أحسن جزاء الصابرين، إنه إذا كان يوم القيامة أقبل رسول الله (ص) و معه الحسين (ع) و يده على رأسه يقطر دما فيقول يا رب، سل أمتي فيم قتلوا ولدي. و قال (ع) :  كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُكاءُ عَلَى الحُسَينِ (ع)




คำแปล

อะบูญะอ์ฟัร  มุฮัมมัด บินฮาซัน อัตตูซี่ย์รายงาน
มุฮัมมัด บินมุฮัมมัด บินนุอ์มาน( คือเชคมุฟีด)ได้เล่าให้เราฟัง เขากล่าวว่า  
อะบุลกอซิม ญะอ์ฟัร บินมุฮัมมัด  บินกูละวัยฮฺ ได้เล่าให้เราฟัง เขากล่าวว่า  
บิดาของฉันได้เล่าให้ฉันฟัง เขาเล่าว่า
สะอัด บินอับดุลลอฮ์เล่าให้ฉันฟัง  จาก
อะหมัด บินมุฮัมมัด บินอีซา(อัลอัชอะรี อัลกุมมี )  จาก
ฮาซัน บินมะห์บูบ อัสสัรรอด จาก
อะบี มุฮัมมัด อัลอันซอรีย์ (คืออับดุลลอฮ์ บินฮัมมาด อัลอันซอรีย์)  จาก

มุอาวียะฮ์ บินวะฮับเล่าว่า :

ฉันนั่งอยู่กับท่านอิม่ามญะอ์ฟัร บินมุฮัมมัด(อ)  ทันใดนั้นได้มีชายชราหลังโค้งงอเพราะความชราภาพมากคนหนึ่งเข้ามาหา   เขาได้ให้สลามว่า  ขอสันติ ความเมตตาและบะร่อกัตจงมีแด่ท่านอิม่าม ท่านอิม่ามญะอ์ฟัรได้ตอบรับสลามแก่เขาว่า    ขอสันติ ความเมตตาและบะร่อกัตจงมีแด่ท่าน  โอ้คุณตาโปรดเข้ามาใกล้ๆฉันเถิด  ชายชราได้เข้ามาใกล้ท่านอิม่ามแล้วจูบมือท่านพลางร่ำไห้ออกมา

อิม่ามญะอ์ฟัร(อ)ได้กล่าวกับเขาว่า  โอ้คุณตา อะไรทำให้ท่านร้องไห้หรือ ?  

ชายชราได้กล่าวว่า   โอ้บุตรหลานของท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)   ฉันได้ดำรงชีวิตอยู่บนความหวัง จากพวกท่านนับตั้งแต่ร้อยปีมาแล้ว โดยฉันได้เฝ้ารำพันว่า (มันคือ) ปีนี้  เดือนนี้ และวันนี้ (หมายถึงเดือนมุฮัรรอมและวันอาชูรอ) และฉันก็ไม่เห็นมัน(การแสดงการไว้อาลัยให้กับมุซีบัตของอิม่ามฮูเซนได้ปรากฏขึ้น)ในหมูพวกท่านเลย

แล้วท่านจะตำหนิฉันไหม ถ้าฉันจะร้องไห้(ให้กับอิม่ามฮูเซน) ?
มุอาวียะฮ์ บินวะฮับเล่าว่า :  อิม่ามญะอ์ฟัร(อ)ถึงกับร่ำไห้ออกมา แล้วกล่าวว่า   โอ้คุณตา  หากท่านยังมีชีวิตอยู่ต่อไปด้วยความหวังของท่าน(แบบนี้) ท่านก็จะอยู่กับพวกเรา(หมายถึงเป็นพวกของเรา) และหากท่ารนด่วนจากไปเสียก่อนในวันกิยามัต ท่านก็จะได้ไปอยู่กับสิ่งหนักของท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)

ชายชราได้กล่าวว่า   ฉันจะไม่สนใจสิ่งที่จะต้องสูญเสียหลังจากนี้อีกแล้วโอ้บุตรหลานของท่านรอซูลุลลอฮ์

อิม่ามญะอ์ฟัร(อ)ได้กล่าวกับเขาว่า  โอ้คุณตาครับ  

ท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ)ได้กล่าวว่า  แท้จริงฉันได้มอบสิ่งหนักสองสิ่งไว้ในหมู่พวกท่าน  ซึ่งหากพวกท่านยึดมั่นต่อสองสิ่งนี้ไว้ พวกท่านก็จะไม่หลงทางอย่างเด็ดขาดคือ คัมภีร์ของอัลลอฮ์ที่ถูกประทานลงมา และอิตเราะฮ์คืออะฮ์ลุลบัยต์ของฉัน  ท่านจะได้มาพร้อมกับพวกเราในวันกิยามัต

ท่านอิม่ามกล่าวว่า   ฉันคิดว่า ท่านคงไม่ใช่ชาวเมืองกูฟะฮ์  
เขาตอบว่า  ไม่ใช่

ท่านอิม่ามถามว่า แล้วท่านมาจากที่ไหน ?

เขาตอบว่า  จากรอบนอกของเมืองกูฟะฮ์ครับ

ท่านอิม่ามกล่าวว่า  ที่ไหน  ท่านอยู่ห่างจากสุสานของท่านปู่ฮุเซนของฉัน ผู้ถูกกดขี่แค่ไหน ?

เขาตอบว่า  ฉันอยู่ใกล้ๆกับที่นั่นครับ

ท่านอิม่ามถามว่า  แล้วท่านไปหา(เยี่ยมสุสาน)ท่านอิม่ามฮุเซนอย่างไร

เขากล่าวว่า  ไปสิ  ฉันไปเยี่ยม(สุสาน)นั้นบ่อยมาก

ท่านอิม่ามกล่าวว่า  โอ้คุณตา  เลือดนั้น(หมายการสังหารอิม่ามฮูเซน)คือสิ่งที่อัลเลาะฮ์ ตะอาลาจะสอบถามถึงมัน ในสิ่งที่ได้มาประสบกับบุตรชายของท่านหญิงฟาติมะฮ์(อ)ซึ่งพวกเขาไม่เคยมีใครได้ประสบเยี่ยงที่อิม่ามฮูเซน(อ)ได้ประสบ

แน่นอนเขา(อิม่ามฮูเซน)กับครอบครัวของเขาอีกสิบเจ็ดชีวิตได้ถูกสังหาร  (เพียงเพราะ)พวกเขาได้(ทำหน้าที่)สั่งสอนตักเตือน(ผู้คน)เพื่ออัลลอฮ์ และพวกเขาก็ได้อดทนอยู่เคียงข้างอัลลอฮ์
ดังนั้นพระองค์จึงทรงตอบแทนอย่างดีงามที่สุดแก่พวกเขา อันเป็นการตอบแทนรางวัลสำหรับบรรดาผู้อดทน

แท้จริงเมื่อวันกิยามัตมาถึง   ท่านรอซูลุลลอฮ์(ส)จะมุ่งหน้ามาหา โดยมีท่านฮุเซนมาพร้อมกับท่าน  โดยมือของท่านรอซูลฯ(ศ)จะวางอยู่บนศรีษะของท่านมีโลหิตไหลออกมา แล้วท่าน(ศ)จะร้องทุกข์ว่า
โอ้พระผู้อภิบาลของฉัน   โปรดสอบถามประชาชาติของฉันด้วยเถิดว่า  เหตุใดใยพวกเขาจึงต้องลงมือสังหารหลานชายของฉัน ?

แล้วท่านอิม่าม(ญะอ์ฟัร อ.) ได้กล่าวว่า

كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُكاءُ عَلَى الحُسَينِ (ع)


ทุกๆการแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งและการร้องไห้(นั้นอิสลามถือว่า) เป็นมักโร๊ะฮ์ ( น่ารังเกียจไม่ส่งเสริมให้กระทำ)

ยกเว้น การแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งและการร้องไห้ให้กับท่านอิม่ามฮูเซน (ซึ่งอิสลามถือว่าเป็นมุสตะฮับที่ส่งเสริมให้กระทำ)


อ้างอิงจากหนังสือ

อัลอะมาลี  เชคตูซี่   หน้า  161-162  หะดีษที่ 268

สถานะหะดีษ  : ซอแฮะฮ์


تَخْريجُ الحديث :
كل جزع مكروه سوى الجزع والبكاء على الحسين (عليه السلام)
ما رأيكم في رواية معاوية بن وهب عن الصادق (عليه السلام) كل الجزع والبكاء مكروه سوى الجزع والبكاء على الحسين (عليه السلام) ، سنداً ودلالة؟
بسمه تعالى; هي تامة دلالةً وصحيحة سنداً، واللّه العالم.
الأنوار الإلهية في المسائل العقائدية - (ج 20 / ص 3)
آية الله العظمى الميرزا جواد التبريزي


อ่านการวิจารณ์สายรายงานหะดีษนี้ได้ที่เวบ
http://www.bahrainforums.com/showpost.php?p=8724792&postcount=216