หนึ่งวัน หนึ่งอายัต 6

[L-umar]

สี่ –  มุหัดดิษซุนนี่และรายชื่อตำราหะดีษที่กล่าวว่าบทที่ 5 : 55 ถูกประทานลงมาแก่ท่านอะลี


นักรายงานหะดีษฝ่ายซุนนี่ที่รายงานว่า บทที่ 5 : 55 ถูกประทานลงมาเกี่ยวกับท่านอะลี มีรายชื่อดังต่อไปนี้


อัฏ-ฏ็อบรอนี เกิดฮ.ศ. 260 – 360

ดูหนังสือมุอ์ญัมเอาวัฏ  เล่ม  6 : 218 หะดีษที่ 6414
ท่านอัมมาร บินยาสิร รายงาน

حدثنا محمد بن علي الصائغ قال : نا خالد بن يزيد العمري قال : نا إسحاق بن عبد الله بن محمد بن علي بن حسين ، عن الحسن بن زيد ، عن أبيه ، زيد بن الحسن ، عن جده قال : سمعت عمار بن ياسر ، يقول : وقف على علي بن أبي طالب سائل ، وهو راكع في تطوع فنزع خاتمه ، فأعطاه السائل ، فأتى رسول الله صلى الله عليه وسلم فأعلمه ذلك ، فَنَزَلَتْ على النبي صلى الله عليه وسلم هذه الآية : ( إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكاة وهم راكعون (1) ) ، فقرأها رسول الله صلى الله عليه وسلم ، ثم قال : « من كنت مولاه فعلي مولاه ، اللهم وال من والاه (2) ، وعاد من عاداه »
المعجم الأوسط - (ج 6 / ص 218 ح 6414


อิบนุลอะษีร เกิดฮ.ศ. 544- 606

ดูหนังสือญามิอุลอุศูล  เล่ม  8 : 6515  หะดีษที่ 6515
ท่านอับดุลลอฮฺ บินสะลามรายงาน

عبد الله بن سلام - رضي الله عنه - :قال : أتيتُ رسولَ الله -صلى الله عليه وسلم- ، ورَهْط من قومي، فقلنا : إِن قومنا حَادُّونَا لما صدَّقْنا الله ورسوله، وأقسموا لا يُكلِّمونا، فأنزل الله تعالى : {إِنَّما وَلِيُّكُمُ الله وَرَسُولُهُ والَّذِينَ آمَنُوا} [المائدة: 55] ثم أَذَّن بلال لصلاة الظهر ، فقام الناس يُصَلُّون، فمن بين ساجد وراكع وسائل، إِذا سائل يسأل ، فأعْطاه عليّ خاتَمه ، وهو راكع ، فأخبر السائلُ رسولَ الله -صلى الله عليه وسلم- ، فقرأ علينا رسولُ الله -صلى الله عليه وسلم- : « {إِنَّما وَلِيُّكُمُ الله وَرَسُولُهُ والَّذِينَ آمَنُوا ، الَّذِينَ يُقيمون الصلاةَ ، ويُؤْتُونَ الزَّكاةَ، وهم رَاكِعُونَ. وَمَن يَتَوَلَّ الله ورسولَهُ والذين آمنوا ، فَإِنَّ حِزْبَ الله هُمُ الغَالِبُونَ} [المائدة: 55 ، 56] ». أخرجه....
الكتاب : جامع الأصول من أحاديث الرسول  ج 8 ص 6515 ح 6515
المؤلف : أبو السعادات ابن الأثير
المبارك بن محمد بن محمد بن محمد ابن عبد الكريم الشيباني الجزري، أبو السعادات، مجد الدين: المحدث اللغوي الاصولي.


อัลฮากิม อัน-นัยซาบูรี เกิดฮ.ศ.321-405

ดูหนังสือมะอ์ริฟะตุลหะดีษ  หะดีษที่ 210
ท่านอะลี บินอบีตอลิบรายงาน

حدثنا أبو عبد الله محمد بن عبد الله الصفار قال : ثنا أبو يحيى عبد الرحمن بن محمد بن سلام الرازي ، بأصبهان قال : ثنا يحيى بن الضريس قال : ثنا عِيسَى بن عبد الله بن عبيد الله بن عمر بن عَلّي بن أبي طَالب ثَنَا أبي عَن أَبِيه عَن جده عَن عَلّي بن أبي طَالب قَالَ نزلت هَذِه الْآيَة إِنَّمَا وَلِيكُم الله وَرَسُوله وَالَّذين آمنُوا الَّذين يُقِيمُونَ الصَّلَاة وَيُؤْتونَ الزَّكَاة وهم رَاكِعُونَ فَدخل رَسُول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ الْمَسْجِد وَالنَّاس يصلونَ بَين قَائِم وَرَاكِع وَسَاجِد وَإِذا سَائل فَقَالَ لَهُ رَسُول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ يَا سَائل أَعْطَاك أحد شَيْئا قَالَ لَا إِلَّا هَذَا الرَّاكِع يَعْنِي عليا أَعْطَانِي خَاتمًا

الكتاب : معرفة علوم الحديث للحاكم  ح 210
المؤلف : أبو عبد الله محمد بن عبد الله الحاكم النيسابوري (321 - 405هـ،
محمد بن عبد الله بن محمد بن حمدويه بن نُعيم بن الحكم. الإمام، الحافظ، الناقد، العلامة، شيخ المحدثين، أبوعبد الله بن البيِّع، الضّبي، النيسابوري، الشافعي، صاحب التصانيف.


อัลเคาะฏีบ อัลบัฆดาดี เกิดฮ.ศ.392-463

ดูหนังสืออัลมุตตะฟักวัลมุฟตะร็อก  หะดีษที่ 106
อิบนิอับบาสรายงาน

أخبرني بحديثه أبو الحسن محمد بن محمد بن علي الشروطي قال حدثنا المظفر بن نظيف بن عبدالله مولى بني هاشم قال حدثنا محمد بن مخلد قال حدثنا أبو إسحاق إبراهيم بن أبي يحيى قال حدثنا محمد بن عمر يعني ابن بشير قال حدثنا مطلب ابن زياد عن السدي عن أبي عيسى عن ابن عباس رضي الله عنهما قال تصدق علي بخاتمه وهو راكع فقال النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم للسائل من أعطاك هذا الخاتم فقال ذاك الراكع فأنزل الله تعالى فيه {إنما وليكم الله ورسوله...} الآية
الكتاب : المتفق والمفترق للخطيب البغدادي
الخطيب البغدادي (392 - 463 هـ )
أحمد بن علي بن ثابت البغدادي، أبو بكر، المعروف بالخطيب: أحد الحفاظ المؤرخين المقدمين.


อัลฮัยษะมี  ดูหนังสือมัจญ์มะอุซ-ซะวาอิด หะดีษที่ 10978

ท่านอัมมาร บินยาสิรรายงาน


قوله تعالى : { إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا }
 عن عمار بن ياسر قال : وقف على علي بن أبي طالب رضي الله عنه سائل وهو راكع في تطوع فنزع خاتمه فأعطاه السائل فأتى رسول الله صلى الله عليه و سلم فأعلمه بذلك فنزلت على رسول الله صلى الله عليه و سلم هذه الآية : { إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكاة وهم راكعون } فقرأها رسول الله صلى الله عليه و سلم ثم قال : ص . 81
 من كنت مولاه فعلي مولاه . اللهم وال من والاه وعاد من عاداه
 رواه الطبراني في الأوسط وفيه من لم أعرفهم
الكتاب : مجمع الزوائد ومنبع الفوائد
المؤلف : نور الدين علي بن أبي بكر الهيثمي
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد - (ج 7 / ص 80)


อัลมุตกี ฮินดี

ดูหนังสือกันซุลอุมม้าล  เล่ม 13 : 92
หะดีษที่ 36354

عن ابن عباس قال : تصدق علي بخاتمه وهو راكع فقال النبي صلى الله عليه و سلم للسائل : من أعطاك هذا الخاتم ؟ قال : ذاك الراكع فأنزل الله فيه ( إنما وليكم الله ورسوله ) وكان في خاتمه مكتوبا : سبحان من فخرني بأني له عبد . ثم كتب في خاتمه بعد : الملك لله
 ( خط ) في المتفق وفيه مطلب بن زياد وثقه ( حم ) وابن معين وقال أبو حاتم : لا يحتج بحديثه

หะดีษที่ 36501

عن علي قال : نزلت الآية على رسول الله صلى الله عليه و سلم في نعته ( إنما وليكم الله ورسوله . ) إلى آخر الآية خرج النبي صلى الله عليه و سلم فدخل المسجد وجاء الناس يصلون بين راكع وساجد وقائم يصلي فإذا سائل فقال : يا سائل هل أعطاك أحد شيئا ؟ قال : لا إلا ذاك الراكع - لعلي بن أبي طالب - أعطاني خاتمه
 الشيخ وابن مردويه وسنده ضعيف

الكتاب : كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال
المؤلف : علي بن حسام الدين المتقي الهندي
كنز العمال - (ج 13 / ص 92)




บทสรุปคือ

โปรดทราบว่า  หะดีษที่ฝ่ายซุนนี่รายงานไว้นั้น ไม่ว่ามันจะมีสถานะ " เศาะหิ๊หฺ " หรือ " ดออีฟ " ในทัศนะของอะฮ์ลุสสุนนะฮ์ก็ตาม     มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบใดๆกับอะกีดะฮฺชีอะฮ์เลยแม้แต่น้อย
เพราะว่า ฝ่ายชีอะฮ์มีหะดีษเศาะหิ๊หฺกล่าวเอาไว้แล้วเช่น

ท่านอบูฮัมซะฮ์ อัษษุมาลี ( ษาบิต บินดีนาร ) ได้รายงานหะดีษจากท่านอิม่ามมุฮัมมัดอัลบาเก็ร อะลัยฮิสสลามว่า :

بَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ ص جَالِسٌ وَ عِنْدَهُ قَوْمٌ مِنَ الْيَهُودِ فِيهِمْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَلَامٍ إِذْ نَزَلَتْ عَلَيْهِ هَذِهِ الْآيَةُ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ (المائدة -: 55 -) إِلَى قَوْلِهِ وَ هُمْ راكِعُونَ (المائدة -: 55 -) فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِلَى الْمَسْجِدِ فَاسْتَقْبَلَهُ سَائِلٌ فَقَالَ هَلْ أَعْطَاكَ أَحَدٌ شَيْئاً فَقَالَ نَعَمْ ذَاكَ الْمُصَلِّي فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَإِذَا هُوَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع

ขณะที่ท่านรอซูลุลลอฮฺ(ศ)นั่งอยู่ และมีชาวยิวกลุ่มชนหนึ่งอยู่กับท่าน ในหมู่พวกเขามีท่านอับดุลลอฮฺ บินสะลามอยู่ด้วย  
ทันใดได้มีโองการนี้ ( إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ... ) จนถึง ( وَ هُمْ راكِعُونَ ) บทที่ 5 : 55 ได้ประทานลงมายังท่าน  

ดังนั้นท่านรอซูลุลลอฮฺ(ศ)จึงได้ออกไปที่มัสญิด  แล้วมีขอทานคนหนึ่งได้พบกับท่าน

ท่านรอซูล(ศ)ได้ถามว่า  :   มีใครได้มอบสิ่งหนึ่งให้กับท่านหรือไม่ ?

ขอทานได้ตอบว่า :  มีครับ   คือชายคนนั้นที่กำลังทำนมาซอยู่  

ดังนั้นท่านรอซูลุลลอฮฺ(ศ)จึงได้เข้ามา ( ในมัสญิด )  แล้ว(ปรากฏว่า) เขาคนนั้นคือท่านอะลี อมีรุลมุอฺมินีน (อ)นั่นเอง


สถานะหะดีษ  : เศาะหิ๊หฺ
ดูตัฟสีร อัลอัยยาชี่  เล่ม  1 : 348 หะดีษที่ 137 และ
วะซาอิลุชชีอะฮ์  โดยอัลฮุรรุลอามิลี  เล่ม 9 : 478 หะดีษที่ 12536
ตรวจทานโดยมัรกะซุล บุฮูซ คอมพิวเตอร์ ลิลอุลูมิลอิสลามียะฮ์ เมืองกุม อิหร่าน




การที่ท่านอ.ฟารีด เฟ็นดี้หลงประเด็นออกมาเขียนบทความวิจารณ์หะดีษของฝ่ายตัวเองเช่นนั้นเช่นนี้จึงเป็นเรื่องเหนื่อยเปล่าหรือกินปูนร้อนท้องไปเอง  เว้นเสียแต่ว่าฝ่ายชีอะฮ์ไม่สามารถแสดงหลักฐานที่ถูกต้องในเรื่องนี้ได้จากตำราชีอะฮ์เอง จึงจะถือว่าความเชื่อในเรื่องนี้เป็น " โมฆะ "


ข้อสังเกต –

อุละมาอ์ซุนนี่บางส่วนที่บันทึกหะดีษเหล่านี้ไว้ในตำราของพวกเขา โดยที่พวกเขามิได้ทำการวิจารณ์สายรายงานหรือแง่มุมใดไปในทางลบ  มันก็น่าเป็นเหตุผลหนึ่งที่แสดงว่า อุละมาอ์ซุนนี่เหล่านั้นก็มีความเชื่อเช่นเดียวกับชีอะฮ์   หรืออย่างน้อยในทัศนะของพวกเขาคงได้ตรึกตรองแล้วว่า ความเชื่อในเรื่องนี้มิได้เป็นอันตรายใดๆแก่อะกีดะฮ์ของชาวซุนนี่ทั้งหลาย มิเช่นนั้นพวกเขาคงมินำมาบันทึกไว้อย่างไร้จุดประสงค์แน่นอน.


คำถามสำหรับวาฮาบี

ตรงอายะฮ์นี้ชีอะฮ์ได้แปลคำ  วะลี  ว่าหมายถึง  ผู้ปกครอง

แต่นักวิชาการของท่านได้แปลคำ " วะลี  " ในที่นี้ว่าหมายถึง มิตรสหาย หรือผู้ช่วยเหลือ หรือคนรัก

อันดับแรกเราจะต้องมองว่า เขาคนนั้นอยู่ในฐานะใดสำหรับเรา  หากเป็นพี่น้องมุสลิมด้วยกันที่เรารู้จักสนิทสนมแน่นอนเราอาจมองหรือนับว่าพวกเขาคือ มิตรสหายสำหรับได้ ดังที่อัลลอฮ์ตรัสว่า  

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ

และบรรดามุอ์มินชายและบรรดามุอ์มินหญิงนั้น บางส่วนของพวกเขาต่างเป็นผู้ช่วยเหลืออีกบางส่วน (คือซึ่งกันและกัน)
บทที่ 9 : 71


ชีอะฮ์ทุกคนตระหนักดีว่าพวกเขาอยู่ในฐานะ  " บ่าวของอัลลอฮฺ "  ส่วนพระองค์อยู่ในฐานะ อิลาฮฺ และ ร็อบ ของชีอะฮ์

จึงอยากถามว่า  อัลลอฮฺและรอซูลนั้นอยู่ในฐานะ " เพื่อน " ของพวกวาฮาบีกระนั้นหรือ ?