Q4wahabi.com (Question for Wahabi)
หมวดหมู่ทั่วไป => ไม่เข้าหมวด => หัวข้อที่ตั้งโดย: L-umar เมื่อ สิงหาคม 18, 2009, 10:03:36 ก่อนเที่ยง
สาเหตุที่มุสลิมชอบฮุก่มกันเป็นกาเฟ็รคือ
เป็นเรื่องแปลกแต่จริงที่มีปัญหาส่วนหนึ่งเป็นเหตุทำให้มุสลิมแต่ละกลุ่มต่างทำการตักฟีรต่อมุสลิมกลุ่มอื่น ซึ่งปัญหาเหล่านั้นเป็นปัญหาทางกะลามียะฮ์ซึ่งไม่เคยมีอยู่ในสมัยท่านนบีมุฮัมมัด(ศ) ทั้งๆที่ท่านนบีเองให้การรับรองต่อทุกคนที่กล่าวปฏิญาณด้วยกะลิมะฮ์ชะฮาดะตัยนฺว่า เขาเป้นมุสลิม ปัญหาเหล่านั้นเช่น
1ـ كون صفاته عين ذاته أو زائدة عليها .
ซิฟัตต่างๆของอัลลอฮฺ คือ อัยนุน(ตัวตน)แห่งซ๊าตอัลลอฮฺ หรือว่ามันได้เพิ่มเข้ามาบนซาต
2ـ كون القرآن محدثاً أو قديماً .
คัมภีร์กุรอ่านนั้นเป็นสิ่งใหม่ หรือมีมาแต่ดั้งเดิม
3ـ أفعال العباد هل هي مخلوقة لله تعالى أم لا ؟
การกระทำของมนุษย์คือมัคลู๊กของอัลลอฮฺ หรือไม่ใช่
4ـ هل الصفات الخبرية في القرآن كاليد والوجه تحمل على المعنى اللغوي أم تؤول ؟
ซิฟัตเคาะบะรียะฮ์ต่างๆในอัลกุรอ่าน เช่น มือ ใบหน้า ต้องให้ความหมายตามภาษาศาสตร์หรือต้องตะอ์วีลตีความ
5ـ رؤية الله سبحانه يوم الآخرة هل هي ممكنة أم ممتنعة ؟
การมองเห็นอัลลอฮฺด้วยตาเปล่าในวันอาคิเราะฮ์นั้น สามารถมองเห็นได้ หรือไม่ได้
6ـ عصمة الأنبياء قبل البعثة وبعدها .
บรรดานบีเป็นมะอ์ซูม ก่อนได้รับแต่งตั้งให้เป็นศาสดา หรือเป็นมะอ์ซูมหลังจากเป็นนบี
7- الامامة بعد الرسول (ص) من النص أم الانتخاب
อิม่ามผู้นำต้องมาจากการแต่งตั้งโดยอัลลอฮฺ, รอซูล หรือมาจากการเลือกตั้งโดยประชาชน
ปัญหาเหล่านี้และยังมีปัญหาลักษณะเช่นนี้อีกมากมายซึ่งนับเป็นปัญหาทางกะลามียะฮ์ (เทววิทยา) ที่มุสลิมทุกกลุ่มทุกมัซฮับล้วนได้ให้คำชี้แจงถึงด้วยเหตุผลที่อ้างมาจากโองการกุรอ่านและรายงานหะดีษ แล้วทุกกลุ่มต่างก็มีความเห็นว่า กลุ่มของตนเองคือกลุ่มที่ยึดมั่นต่อกิตาบและหะดีษเป็นบรรทัดฐานหลัก แต่ในขณะเดียวทั้งเขาและกลุ่มอื่นๆต่างก็ยอมรับในเตาฮีดของอัลลอฮฺและริซาละฮ์ของรอซูลุลลอฮฺ(ศ)
ทุกฝ่ายไม่เคยมองว่า ตราบใดที่ปัญหาคิล๊าฟเหล่านั้นไม่ใช่โครงเรื่องของเตาฮีดหรือนุบูวะฮ์โดยตรง แน่นอนแต่ละฝ่าย ย่อมมีความเห็นในรายละเอียดปลีกย่อยที่แตกต่างกันไป และคิล๊าฟดังกล่าวไม่ได้ส่งผลทำให้คนกลุ่มเหล่านั้นตกเป็นกาเฟ็ร หรืออกนอกศาสนาอิสลาม หรือถึงกับตกมุรตัดไป
แต่จะนับว่าเป็นการคิล๊าฟระหว่างมัซฮับเช่น
ระหว่างมัซฮับอะชาอิเราะฮ์ กับมุอ์ตะอ์ซิละฮฺ และชีอะฮ์ มีมุมมองความคิดในหกปัญหาข้างต้นไม่เหมือนกันในรายละเอียดปลีกย่อย
เพราะฉะนั้นท่านจะเห็นได้ว่าบรรดาอุละมาอ์ที่เดินสายกลาง พวกเขาจะไม่อนุญาติให้ทำการตักฟีร อะฮ์ลุลกิบละฮฺเป็นอันขาด
แต่พวกวาฮาบีจะฮุก่มอะฮ์ลุลกิบละฮ์ด้วยคำพูดเหล่านี้เช่น
พวกต่อรีกัตและพวกดะอ์วะฮฺ นั้นเฎาะลาละฮ์
พวกคณะเก่า(อะชาอิเราะฮ์ ) นั้นบิดอะฮ์
พวกชีอะฮ์นั้นเป็นกาเฟ็ร
วาฮาบีนั้นมีทัศนะคติมุมมองต่อมุสลิมในทางลบเสมอ
สมจริงแล้วดังที่ท่านรอซูลุลลอฮฺ(ศ)กล่าวว่า
المؤمن مرآة المؤمن
قال الشيخ الألباني : ( صحيح )
الجامع الصغير وزيادته - (ج 1 / ص 1161 ح 11601
มุอ์มินนั้นคือกระจกส่องของมุอ์มิน
สถานะหะดีษ เศาะหิ๊หฺ
ดูญามิอุศ – ซ่อฆีร วะซิยาดะฮฺ โดยเชคอัลบานี หะดีษที่ 11601
เพราะฉะนั้นเมื่อวาฮาบีเห็นมุสลิมคนอื่นเป็นคนเฎาะลาละฮ์ บิดอะฮ์ และกาเฟ็ร นั่นแหล่ะคือตัวของเขาเอง